نه ماهگی آروشای گلم

این روزها اونقدر سرم شلوغه و درگیر بچه داری که واقعا فرصت نمیکنم بیشتر به وبلاگ دخترم سر بزنم. امروز مصادف با ٢٨ مرداد ماه در آستانه نه ماهگی دخترم تصمیم گرفتم بیام و از ماه نهم زندگیش بنویسم. از ماهی که مهم بود و اتفاقات قشنگی براش افتاد.

این ماه با ماه مبارک رمضان همزمان بود و توی شبهای قدر بود که آروشای ما یه کمی ناخوش شد. اولش فقط تب کرد بعد بی حالی و بد غذایی. شب ٢١ ماه رمضان یا ٨ مرداد ماه بردیمش دکتر و معلوم شد که ویروس گرفته و تا سه روز به همین منوال خواهد بود. اما این بیماری دقیقا مصادف شد با دندون درآوردن آروشا جونم. خدای من دقیقا چهارشنبه ٩ مرداد بود که اولین مروارید دخترم جوونه زد. دستم رو که بین لثه هاش بردم تیزی دندونش رو حس کردم. بعد از دو سه روز هم دومین دندونش جوونه زد و الان دو تا دندون خوشمل نصف و نیمه روی لثه پایینی اش داره. آخه هنوزم کامل بیرون نزدن مرواریدهای نانازیم.

من و بابایی یه جشن دندونی کوچولو خودمونی هم خونه خاله آروشا گرفتیم. اینم عکس کیک دندونی آروشا

آروشا توی ماه نهم زندگیش خیلی بازیها و کارهای جدید یاد گرفت. و اینکه من کنارش بودم خیلی بهش کمک کرد. وقتی بهش میگم آروشا یک رو نشون بده . انگشت اشاره اش رو به حالت یک به سمت من میاره. کلاغ پر هم با هم بازی میکنیم. بشکن بشکن یاد گرفته البته صداش رو با دهانش در میاره. انقدر با مزه بشکن میزنه که هر کس می بینه کلی قربون صدقه اش میره. دست دسی و بای بای هم که دیگه روزی چند بار انجام میده. البته بای بایش هر دفعه یه مدله. وقتی باهاش اتل متل بازی میکنم اونم با دستش روی پای خودش میزنه. از تقلید کردن هم که کم نیاره. کافیه مثلا من بهش بگم هیم. هی مدام میگه هیمممم. یا مثلا یکی اگه سرفه بکنه مدام حالت سرفه رو میگیره و دیگه ول کن نیست. کلا بچه خیلی هوشیاری هست و از کارهایی که بزرگترها اطرافش انجام میدن حسابی الهام میگیره و سعی میکنه اداشون رو دربیاره.

دیشب هم من و  باباش اتفاقی دیدیم که از حالت چهار دست و پا خودش بلند شد و نشست امروز هم خیلی این کار رو تکرار کرد. یعنی دخترم هنوز به نه ماهگی نرسیده یاد گرفت که خودش از حالت خوابیده یا چهار دست و پا بشینه. اما چیزی که برام خیلی جالبه اینه که این هم جالت چهار دست و پا رو میگیره اما وقتی میخادحرکت کنه همون حالت سینه خیز رو میره. و انقدر تند حرکت میکنه که یکی مدام باید دنبالش بره. به همه چیز همه دست میزنه و  ماجراجوییش حسابی گل کرده و شروع شده. این سن واقعا شروع کنجکاوی بچه هاست. میخاد از همه چیز سر در بیاره. گاهی از حرکاتش خندم میگیره . البته گاهی هم کارهای خطرناک میکنه. از همین حالا نگران هفته دیگه هستم که باید برگردم سرکار.

اونقدر هم آروشا تلویزیون دوست داره که از دستش دیگه نمیتونیم زیاد تی وی نگاه کنیم. البته بیشتر براش سی دی های بیبی انیشتین رو میذارم. جدیدا هم براش بیبی برینی رو خریدم. کلی هم براش کتاب جدید خریدیم که دوستشون داره.

دو سه روز پیش هم بردیمش آزمایش خون و امروز که بابایی جوابش رو گرفت دو تا از فاکتورهای خونش بالا بود که این من رو نگران کرده. ان شاالله پس فردا همزمان با نه ماهه شدن آروشا وقت دکتر داریم. امیدوارم که به لطف خدا مشکل خاصی نباشه. ودخترم مثل همیشه شاد و سرحال و سالم باشه.

آروشا تو بهترین هدیه خدایی.